پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی با واکسن

واکسن زگیل (HPV)

انواع زگیل های پوستی

زگیل ها هزاران سال است که انسان های روی کره زمین را آزار می‌دهند، قدیمی ترین زگیل مربوط به مومیایی ۳۰۰۰ ساله است. همچنین زگیل تناسلی حداقل در ۴۰۰ سال قبل از میلاد توسط بقراط عنوان شده است. زگیل‌ها معمولاً زائده‌های کوچک، خشن و سخت هستند از نظر رنگ معمولا شبیه به پوست هستند. زگیل ها می‌توانند دردناک باشند. این بیماری توسط انواع مختلف ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. تظاهرات ویروس با توجه به محل بیماری و شدت آن متفاوت است.

انتقال ویروس هنگامی رخ می‌دهد که پوست، یا غشاهای مخاطی فرد آلوده، در تماس فیزیکی با پوست یا غشای مخاطی فرد غیر آلوده قرار می‌گیرند. پزشکان HPV  را به دو نوع تقسیم می‌کنند. عفونت در اکثر مواقع هیچ گونه نشانه ‌ای ندارد، لذا انتقال ناخواسته ویروس از یک فرد، به فردی دیگر به سادگی رخ می‌دهد.

زگیل ها انواع مختلفی را شامل می شوند که بسته به ظهور در قسمت های مختلف بدن و ظاهر آن ها به صورت زیر دسته بندی می‌شوند:

• زگیل های معمولی (Verruca Vulgaris)
• زگیل کف پا (Plantar warts)
• زگیل های تخت (Plane warts)
• زگیل های فیلی فرم (Filiform warts)
• زگیل های ناخن (Periungual warts)
• زگیل تناسلی(Genital warts)

زگیل‌های غیر تناسلی بسیار شایع هستند و اغلب افراد در برهه‌ای از زندگی خود به آن‌ها مبتلا می‌شوند. شیوع زگیل‌های غیر تناسلی در بین جمعیت عمومی بین ۰.۸۴٪ تا ۱۲.۹٪ تخمین زده شده است. زگیل‌ها به خصوص در دوران کودکی شایع هستند. شیوع زگیل‌های غیر تناسلی در میان کودکان و نوجوانان بین ۱۲ تا ۲۴ درصد تخمین زده می‌شوند. همچنین احتمال شیوع این بیماری در بیماران دچار نقص ایمنی بیشتر است. زگیل‌ها مسری هستند و می‌توانند از طریق تماس مستقیم (تماس پوستی) یا غیرمستقیم (مانند باشگاه‌های ورزشی ، استخر و …..) منتقل می‌شوند. یکی دیگر از راه‌های انتقال زگیل تماس‌های جنسی است که می‌تواند منجر به وقوع زگیل تناسلی شود. وقوع این عارضه بسیار خطرناک بوده و در نهایت می‌تواند منجر به سرطان در بیمار شود.

درمان‌های زگیل

درمان زگیل پوستی معمولاً از جهت زیبایی، پیشگیری از گسترش  HPV، درد و اختلالات عملکردی انجام می‌شود. اگرچه ممکن است زگیل به صورت خود به خودی بهبود یابد، اما معمولاً این روند زمان زیادی به طول می‌انجامد و همچنین احتمال عود زگیل نیز وجود دارد. از جمله درمان‌های زگیل موجود می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کرایوتراپی (سرمادرمانی)
• اسیدها مانند سالیسیلیک اسید و تری کلرواستیک اسید
• چسب زگیل
• جراحي
• درمان‌های دارویی نظیر آسیکلوویر، ایمی کیمود و 5-فلوئورویوراسیل
• واکسن‌ها

واکسن زگیل (واکسن ویروس HPV)

واکسن HPV را می‌توان از سن ۹ سالگی شروع کرد اما واکسیناسیون HPV بیشتر در سنین ۱۱ الی۱۲ سال توصیه می‌شود. توصیه می‌شود کودکان ۱۱ تا۱۲ ساله دو دوز واکسن HPV را با فاصله ۶ تا ۱۲ ماه دریافت کنند. نوجوانان و جوانان بالای ۲۶ سال که سری واکسن HPV را شروع یا به پایان نرسانده‌اند نیز به واکسیناسیون HPV نیاز دارند. اگر اولین دوز قبل از ۱۵ سالگی تزریق شده باشد، تنها دو دوز دیگر جهت پیشگیری از HPV توصیه می‌شود. نوجوانان و بزرگسالان جوانی که واکسیناسیون را دیرتر شروع می‌کنند (۱۵ الی ۲۶ سالگی) به سه دوز واکسن HPV نیاز دارند. کودکان ۹ تا ۱۴ ساله که دو دوز واکسن HPV را با فاصله کمتر از ۵ ماه دریافت کرده‌اند، به نوبت سوم نیز نیاز دارند. برای افراد ۹ تا ۲۶ ساله که سیستم ایمنی ضعیفی دارند سه دوز واکسن توصیه می‌شود. واکسیناسیون برای افراد بالای ۲۶ سال توصیه نمی‌شود چرا که افراد بیشتری در این محدوده سنی قبلاً در معرض HPV قرار گرفته‌اند.

واکسن‌های HPV در بعضی افراد می‌بایست با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شوند:

• افرادی که به هر یک از مواد تشکیل دهنده واکسن HPV یا دوز قبلی واکسن HPV حساسیت داشته‌اند.
• افرادی که به مخمر حساسیت دارند (گارداسیل ۹ظرفیتی).
• خانم‌هایی که باردار هستند.
• واکسن‌های HPV برای کودکانی که تب خفیف، سرماخوردگی، آبریزش بینی یا سرفه خفیف دارند بی خطر است اما کودکان مبتلا به بیماری‌های شدیدتر باید تا بهبودی صبر کنند.

سه واکسن HPV ۹ ظرفیتی (واکسن گارداسیل ۹) ، HPV۴ ظرفیتی ( واکسن گارداسیل ۴) و HPV ۲ ظرفیتی ( واکسن گارداسیل ۲) توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا  (FDA) جهت پیشگیری  و واکسیناسیون HPV مورد تایید قرار گرفته‌اند. هر سه واکسن HPV در برابر انواع ۱۶ و ۱۸ ویروس HPV که بیشتر باعث سرطان‌های HPV می‌شوند، محافظت می‌کنند.

علاوه بر این ها واکسن پاپیلوگارد Papilloguard یک واکسن نوترکیب حاوی ذرات شبه ویروسی است که به منظور پیشگیری از سرطان های ناشی از ابتلا به گونه های ۱۶ و ‍۱۸ ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) کاربرد دارد.

از اواخر سال ۲۰۱۶، تنها گارداسیل ۹ در ایالات متحده توزیع شده است. این واکسن در برابر ۹ گونه HPV ( ۶، ۱۱، ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲، و ۵۸) محافظت می‌کند.

سرواریکس  واکسن دیگری از HPV می‌باشد که در سال ۲۰۱۹ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده است. این واکسن برای پیشگیری از موارد زیر توصیه می‌شود:

• بیماری‌های ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی انکوژن (HPV) نوع ۱۶ و ۱۸
• سرطان دهانه رحم
• نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم (Cervical Intraepithelial Neoplasia)
• آدنوکارسینوما

واکسن HPV این پتانسیل را دارد که از بیش از ۹۰ درصد سرطان‌های منتسب به HPV جلوگیری کند. از آنجایی که واکسیناسیون HPV برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ توصیه شد، عفونت با انواع HPV که باعث اکثر سرطان‌های تناسلی می‌شوند، ۸۸ درصد در بین دختران نوجوان و ۸۱ درصد در میان زنان جوان کاهش یافت. واکسیناسیون HPV همچنین تعداد موارد پیش سرطانی دهانه رحم را نیز در زنان جوان کاهش داده است.

بر اساس گزارشی، افرادی که واکسن‌های HPV دریافت کردند حداقل به مدت ۱۲ سال تحت نظر قرار گرفتند و در این مدت محافظت در برابر HPV در آن‌ها به میزان بالایی باقی مانده بود و هیچ شواهدی مبنی بر کاهش اثر در طول این زمان مشاهده نشد.

واکسن‌ها مانند هر داروی دیگری می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند. بسیاری از افرادی که واکسن HPV دریافت می کنند، هیچ عارضه جانبی ندارند اما در برخی افراد عوارض جانبی خفیفی نیز گزارش شده است. از جمله این عوارض می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد، قرمزی یا تورم در محل تزریق واکسن
• تب
• سرگیجه یا غش (غش بعد از هر واکسن، از جمله واکسن HPV، در بین نوجوانان شایع‌تر از سایرین است)
• سردرد
• احساس خستگی
• حالت تهوع و عوارض گوارشی
• درد عضلانی یا مفصلی
• واکنش‌های آلرژیک

برای جلوگیری از غش و صدمات ناشی از غش، نوجوانان باید در هنگام واکسیناسیون و به مدت ۱۵ دقیقه پس از تزریق واکسن بنشینند یا دراز بکشند و تحت نظر باشند.

واکنش‌های آلرژیک شدید (مانند شک آنافیلاکتیک) پس از واکسیناسیون به ندرت ممکن است رخ دهد اما بهتر است به دلیل احتمال وقوع این عارضه واکسیناسیون در مراکز درمانی انجام شود.

باید به این نکته توجه داشت که واکسیناسیون برای درمان ویروس HPV مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. واکسن ها ویروس های ضعیف شده یا کشته شده‌ای هستند که با تحریک سیستم ایمنی امکان ابتلای مجدد به بیماری را کاهش می دهند اما پس از ابتلا به ویروس نقش درمانی ندارند. با توجه به عوارض درمان‌های کنونی ویروس HPV و تلاش برای کشف روش های درمانی نوین و کم عارضه‌تر همچنان ادامه دارد. در راستای ارتقا سطح سلامت و درمان و همچنین کاهش بروز عوارض درمانی در بیماران شرکت داروسازی ارس در نظر دارد تحقیقات خود را در راستای ساخت داروی گیاهی برای درمان انواع زگیل پوستی به پیش گیرد. داروهای گیاهی عوارض کمتری از خود نشان داده‌اند و امروز استفاده از آن‌ها در حال افزایش است.

منابع

https://www.betterhealth.vic.gov.au/health/conditionsandtreatments/wartsht

tps://link.springer.com/article/10.1007/s12156-010-0060-1

https://www.healthline.com/health/apple-cider-vinegar-warts

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/common-warts/diagnosis-treatment/drc-20371131

https://uhs.umich.edu/warts#transmission

https://www.cdc.gov/vaccines/vpd/hpv/public/index.html