روش های مختلف درمان زگیل پوستی

درمان زگیل پوستی

مشخصات کلی زگیل

زگیل‌ها معمولاً زائده‌های کوچک، خشن و سخت هستند و از نظر رنگ معمولا شبیه به پوست هستند. زگیل ها می‌توانند دردناک باشند. زگیل یک بیماری پوستی واگیردار است که معمولاً به صورت پاپیلومای هیپرکراتوز (ضخیم شدن پوست در اثر ویروس پاپیلوما) مشاهده می­شود. این بیماری توسط انواع مختلف ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. تظاهرات ویروس با توجه به محل بیماری متفاوت است. انواع خاصی از زگیل ها داخل و یا روی آلت تناسلی ایجاد می‌شوند که با نام زگیل تناسلی شناخته می‌شوند. زگیل تناسلی با ایجاد سرطان دهانه رحم (سرویکس) در ارتباط می­باشد. درمان زگیل تناسلی باید در اسرع وقت انجام پذیرد زیرا بسیار سرایت پذیر می­باشند.

شیوع زگیل

زگیل‌های غیر تناسلی بسیار شایع هستند و اغلب افراد در برهه ‌ای از زندگی خود به آن ها مبتلا می‌شوند. شیوع زگیل های غیر تناسلی در بین جمعیت عمومی بین ۰.۸۴٪ تا ۱۲.۹٪ تخمین زده شده است. زگیل در دوران کودکی بسیار شایع است. شیوع زگیل های غیر تناسلی در میان کودکان و نوجوانان بین ۱۲ تا ۲۴ درصد تخمین زده می‌شود. همچنین احتمال شیوع زگیل در بیماران دچار نقص ایمنی بیشتر است. به عنوان مثال، در بیماران دریافت کننده پیوند کلیه از آنجا که سیستم ایمنی سرکوب می­گردد، پس از ۵ سال یا بیشتر، ۹۰ درصد از گیرندگان پیوند به زگیل مبتلا می‌شوند.

انواع زگیل

زگیل ها انواع مختلفی را شامل می‌شوند که بسته به ظهور در قسمت های مختلف بدن و ظاهر آن ها به صورت زیر دسته بندی می‌شوند:

• زگیل های معمولی (Verruca Vulgaris)
• زگیل کف پا (Plantar warts)
• زگیل های تخت (Plane warts)
• زگیل های فیلی فرم (Filiform warts)
• زگیل های ناخن (Periungual warts)
• زگیل تناسلی(Genital warts)

جهت آشنایی بیشتر با انواع مختلف زگیل به این صفحه مراجعه کنید.

درمان زگیل

درمان زگیل پوستی معمولاً از جهت زیبایی، پیشگیری از گسترش  HPV، درد و اختلالات عملکردی انجام می‌‌شود. اگرچه ممکن است زگیل به صورت خود به خودی بهبود یابد، اما معمولاً این روند زمان زیادی به طول می‌انجامد و همچنین احتمال عود زگیل نیز وجود دارد. از جمله درمان های زگیل موجود می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

درمان زگیل در منزل

اگرچه از بین رفتن زگیل ها معمولاً خود به خود انجام می‌شود، اما ممکن است اذیت کننده باشند، بنابراین ممکن است بخواهید آنها را در خانه درمان کنید. موارد انجام شده در منزل در نقش درمان زگیل عمل نمی‌کنند بلکه بیشتر در جهت کاهش علائم بالینی عمل می‌کنند. در این مورد از سوهان ناخن یا سنگ پا برای زگیل استفاده می‌شود. با توجه به احتمال پخش بالای ویروس HPV باید توجه داشت که این وسایل توسط افراد دیگر استفاده نشود. در صورت وجود بیماری های ضمینه ای مانند دیابت نباید خوددرمانی انجام شود و حتما به پزشک خود مراجعه کنید. به عنوان مثال دیابت می‌تواند باعث از دست دادن حواس عصبی در اندام ها شود، بنابراین استفاده از سوهان یا سنگ پا می تواند آسیب زننده باشد.

درمان های فیزیکی

منجمد کردن زگیل :

از جمله روش های درمان زگیل می‌توان به درمان با هوای سرد اشاره کرد. هوای سرد غلیظ (مخلوطی از دی متیل اتر و پروپان) روی زگیل اسپری می‌شود. با این کار پوست در ناحیه زگیل کشیده شده و امکان خراشیدن آن و برداشتن زگیل وجود دارد. این درمان‌زگیل انتخاب خوبی است، اما برای از بین بردن انواع زگیل‌ها به اندازه کافی قوی نیست.

اسیدها :

سالیسیلیک اسید و تری کلرواستیک اسید برای زگیل هر روز و اغلب به مدت چند هفته استفاده می شود. در این مورد بهتر است قبل درمان محل زگیل مرطوب شود.

چسب زگیل :

بعضی از چسب ها در درمان زگیل مورد استفاده قرار می‌گیرند. این چسب ها معمولا حاوی محتوای دارویی نظیر سالیسیلیک اسید می باشند. در  این موارد نیز بهتر است محل زگیل مرطوب شود. با این حال، آکادمی پوست آمریکا  (American Academy of Dermatology)، در مورد اینکه آیا این رویکرد موثر است یا خیر، اختلاف نظر دارد.

نیتروژن مایع برای درمان زگیل :

نیتروژن مایع منجر به سرد کردن محل و خشک شدن آن ناحیه می‌شود. این روش منجر به جدایی ناحیه زگیل از پوست می‌شود. استفاده از نیتروژن مایع برای زگیل معمولا دردناک است.

عمل جراحی زگیل :

جراحی زگیل برای درمان زگیل معمولاً تنها در صورتی در نظر گرفته می‌شود که زگیل به درمان‌های دیگر پاسخ نداده باشد. در این روش بیمار بی حس یا در شرایط شدید تر بی هوش می‌شود و به وسیله وسایل برنده زگیل برداشته می شود. جراحی می تواند منجر به ایجاد اسکار شود.

درمان دارویی زگیل

درمان‌ دارویی زگیل سایتوتوکسیک مانند پودوفیلین موضعی، کانتاریدین، رتینوئیدهای موضعی، ۵-فلوئورواوراسیل موضعی یا داخل ضایعه، بلئومایسین، داروهای ضد ویروسHPV مانند گلوتارآلدئید، فرمالدئید، آسیکلوویر، والاسیکلوویر و سایر داروهای ضد رتروویروسی، داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی یا ایمونوتراپی موضعی مانند ایمیکیمود موضعی، دی بوتیل استر موضعی، دینیتروکلروبنزن موضعی و دیفنسی پرون موضعی از جمله درمان های دارویی برای درمان زگیل می‌باشند.

واکسن زگیل

واکسن یکی دیگر از درمان های زگیل می باشد. واکسن های علیه HPV مانند BCG یا واکسن  MMRمنجر می‌شود که سیستم ایمنی بدن نسبت به این ویروس مقاوم تر شود و احتمال وقوع بیماری کاهش پیدا کند. از جمله واکسن های زگیل می‌توان به واکسن گارداسیل و واکسن پاپیلوگارد اشاره کرد.

درمان زگیل پوستی معمولاً برای انگ اجتماعی، پیشگیری از گسترش HPV، درد و اختلال عملکردی دنبال می‌شود. در حال حاضر هیچ درمان موضعی زگیل خاص مورد تایید FDA برای زگیل های پوستی وجود ندارد. بیشتر درمان‌های کنونی مورد مطالعات بالینی متعددی قرار نگرفته اند و اکثرا در درمان زگیل از درمان های های سایر ضایعات پوستی استفاده می شود  Off-Lable Useهستند. این درمان ها ایمنی ویا اثربخشی ثابت‌نشده‌ای دارند و عموماً در جهت تخریب فیزیکی مستقیم هستند. زگیل‌ها مسری هستند و می‌توانند به سرعت پخش شوند، با این حال می‌توان برای جلوگیری از انتشار یا ابتلا به آنها اقدامات احتیاطی انجام شود، از جمله رعایت بهداشت فردی و پوشیدن کفش در رختکن‌های عمومی بسیار کمک کننده هستند. با توجه به درمان زگیل موجود معمولاً این درمان‌ها طولانی‌ مدت و دردناک هستند و اغلب باعث تحریک، اسکار و رنگدانه می‌شوند. نکته منفی دیگر این است که احتمال عود زگیل پس از این درمان ها بسیار بالاست. از این جهت تلاش برای معرفی درمان های موثر تر و کم عارضه تر هم چنان ادامه دارد.